... ΛΥΠΟΥΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΩΣ ΕΔΩ Ή ΛΥΠΟΥΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΩΣ ΕΔΩ;
Δεν μπορεί η απάντηση στο πρόβλημα να είναι οι ιδέες που αποτελούν την αιτία του προβλήματος
Ποιο είναι το Ζήτημα ;
Η διεθνής κρίση αποκάλυψε τα χρόνια διαρθρωτικά και δημοσιονομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Αυτά επηρέασαν την πραγματική οικονομία οδηγώντας την σε ύφεση. Η συγκυρία προκάλεσε την ανάδειξη των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας: Υψηλά δημόσια έξοδα, μειωμένη φορολογική βάση, υψηλό έλλειμμα ισοζυγίου εμπορικών & τρεχουσών συναλλαγών, υψηλό δημόσιο έλλειμμα και δανεισμό (εξάρτηση χρέους από τις ευρωπαϊκές και διεθνείς κεφαλαιαγορές), μη αποτελεσματικές δημόσιες υπηρεσίες, χαμηλή παραγωγική ικανότητα, μη ανταγωνιστική τοποθέτηση στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και παραγωγής, μη φιλικό περιβάλλον για επιχειρήσεις και ανάπτυξη, μειωμένη διαφάνεια και αυξημένη διαφθορά, έλλειψη καινοτομίας και επιχειρηματικότητας και γήρανση του πληθυσμού. Και όλα αυτά σε ένα πλαίσιο ευδαιμονισμού που καλλιέργησε συστηματικά το πολιτικό σύστημα.
Σχηματικά, τα ελλείμματα και η κρίση συνδέονται όπως φαίνεται παρακάτω (έτσι τουλάχιστον εγώ τα αντιλαμβάνομαι):
Κατά βάση στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι τα Δημόσια Ελλείμματα και οφείλονται στο μεγάλο και προβληματικό κράτος. Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτό ;
Το εκκρεμές, της πολιτικής φιλοσοφίας και πρακτικής, σε αυτή την φάση πρέπει να κινηθεί στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και της παραγωγής. Όχι της διανομής του πλούτου, της ισότητας και της δικαιοσύνης. Σε αυτή την φάση θέλουμε εφαρμογή πολιτικών ανοικτής οικονομίας, όχι ελέγχου … για να μοιράσεις κάτι πρέπει να το έχεις πρώτα δημιουργήσει …
Επίσης σε πολιτικό επίπεδο: όλοι ζητάνε οι πολιτικοί να έχουν κολλήσει ένσημα (… βλ Τσίπρας), όλοι είναι ενάντια στην οικογενειοκρατία (βλ. κα Κωνσταντόπουλου – η θυγατέρα του κου Κωνσταντόπουλου), όλοι είναι αντιφασίστες (ενάντια στην Χρυσή Αυγή, αλλά φασισμός δεν είναι να ψηφίζεις Χρυσή Αυγή – ή είναι και αυτό αλλά κυρίως είναι να φέρεσαι αλαζονικά, αυτάρεσκα, αυταρχικά, αντιαισθητικά σε δημόσιους διαλόγους. Είναι η γνώριμη πλέον συμπεριφορά που έχουν υιοθετήσει πολλοί από τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ σε δημόσια κανάλια κτλ κτλ
Ο κος Αρσένης (που προτάθηκε για πρωθυπουργός) είναι ο βασικός αρχιτέκτονας της «πιστωτικής επέκτασης» στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, με τις συνέπειες που όλοι ξέρουμε … πια … (βλέπε ΥΓ στο τέλος).
Η κα Κατσέλη ήταν ο αρχιτέκτονας του «λεφτά υπάρχουν» … (η εκλογική επέκταση του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μέσω της κας Κατσέλη).
«Από το λεφτά υπάρχουν», είμαστε τώρα στο «λεφτά .. να φάν και οι κότες» … Αλλά αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα. Αυτό ακριβώς θέλουμε να ανατρέψουμε … τον εκμαυλισμό και τον λαϊκισμό …
Σε κάθε θέμα πρέπει να βλέπεις ποιος ωφελείται. Τι έγινε με τις καταθέσεις τις τελευταίες τρείς εβδομάδες ; τι έγινε με τις δηλώσεις άλλων πολιτικών (βλ. Παπακωνσταντίνου & Παπανδρέου) στην αρχή της κρίσης στο χρηματοοικονομικό περιβάλλον (spreads, CDS κτλ) ;
Κάθε 10 δις € που φεύγουν από τις ελληνικές τράπεζες απαιτείται κεφαλαιακή ενίσχυση 1 δις … Η γέφυρα Ρίο – Αντίρριο για παράδειγμα στοίχησε 770 εκατ. € … οπότε για να σκεφτούμε τι γίνεται με αυτά που λέγονται … σίγουρα δεν είναι ανέξοδα …
Το πιθανότερο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (αφού διαγράψει καμία 500αριά στελέχη του) θα αποδειχθεί άλλος ένας «αποτελεσματικός υπηρέτης της αστικής δημοκρατίας» … με κόστος όμως για την Ελλάδα πολύ μεγάλο … Το Μνημόνιο είναι βέβαιο ότι θα καταγγελθεί και θα αντικατασταθεί με άλλο που θα φέρει τον τίτλο «Πρόγραμμα για την Οικονομική Ανάταξη της Ελλάδος» … που θα περιλαμβάνει δανικά από την Ευρώπη των Λαών … αλλά και τους ατλαντιστές (αυτοί απλά θα προσφέρουν «το σχοινί για να τους κρεμάσει» το λαϊκό κίνημα …) … αλλά ποια θα είναι τα ανταλλάγματα ;
Η Ελλάδα πριν την κρίση ήταν σε κατά Κεφαλήν ΑΕΠ (σε επίπεδο αγοραστικής δύναμης – PPP δηλαδή) η 26η χώρα στον κόσμο. Αυτές οι 26 χώρες έχουν δημοκρατία, κοινοβουλευτισμό, ελευθερία και πάνω κάτω εφαρμόζουν το ίδιο σύστημα της ελεύθερης οικονομίας (με όλα τα προβλήματα και ελλείμματα που έχει). Οι υπόλοιπες (165 μείον 26) τι εφαρμόζουν ; αν κάποιος «τρέξει» correlation: «ΣΥΡΙΖΑ με 26» και «ΣΥΡΙΖΑ με λοιπές» τι θα βγάλει ;
Ποιος θα ωφεληθεί; σίγουρα όχι ο λαός. Οι μέλλοντες ολιγάρχες όμως; Είναι αυτοί που χρεοκόπησαν τις επιχειρήσεις τους και χρωστάνε πολλά στις τράπεζες (άρα θέλουν να καταστραφεί το τραπεζικό σύστημα), βγάλανε τα λεφτά στο εξωτερικό και θα επανέλθουν αγοράζοντας τα real assets σε τιμές εξευτελιστικές (ακούω κακά μαντάτα για τον τελευταίο πυλώνα του συστήματος που όλοι προσποιούνται ότι είναι ακόμα εντάξει– βλ. Real Estate).
Λέγονται πολλά για τα δύο μεγάλα κόμματα. ΟΚ σύμφωνα. Αλλά η αριστερά στην Ελλάδα δεν είναι μέρος του συστήματος; Είναι αλήθεια ότι η δεξιά … μετά τον πόλεμο κυριάρχησε στις κυβερνήσεις αλλά η αριστερά ηγεμόνευσε το χώρο τον ιδεών, της κουλτούρας, των αξιών κτλ κτλ (είναι η βάση του παραπάνω πίνακα που φαίνεται στην αρχή του κειμένου).
Για να κάνουμε ένα emulation. Σε ποιους χώρους κυριαρχεί o ΣΥΡΙΖΑ; (πανεπιστήμια, media, τέχνη, κουλτούρα, οικολογία, μεταναστευτικό κτλ κτλ). Ποιος είναι περήφανος για αυτούς τους χώρους ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 4% αλλά τα Μέλη του είναι η intelligentsia της Ελλάδας … άρα επιδρούσαν και επηρέαζαν μεγάλα σύνολα (μεγάλο fan-out). Τι από τα δημιουργήματα τους μπορούμε και θέλουμε να μεταφέρουμε την επόμενη μέρα ;
Μια που μιλάμε για το 4%. Αλήθεια διευρύνθηκε η ιδεολογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα από το 4 στο 17% ; και ίσως και παραπάνω (όπως λένε οι δημοσκοπήσεις) ; όχι απλά οι βασικοί συμμετέχοντες του «συστήματος εξουσίας του ΠΑΣΟΚ» βρήκαν στέγη σε νέο κόμμα που στην ουσία λέει ότι δεν αλλάζουμε τίποτα από αυτά που ξέρατε … προσλήψεις στο Δημόσιο … αύξηση δημόσιων δαπανών … κτλ και εξουσία στους «ανθρώπους του συστήματος».
Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ κοινωνικά που εδράζεται; στους τροτσκιστές, στους σταλινικούς, στους κουλτουριάρηδες της οικολογίας ή στους συντελεστές του προβλήματος που έχουμε σήμερα (wealth effect με δανεικά) …
Κατά τη γνώμη μου η αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ από τα δύο «μεγάλα» κόμματα είναι καταστροφική (για αυτά και την Ελλάδα !!!). Δεν χωρά αμφιβολία ότι επικοινωνιακά, στην παρούσα φάση, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι καλύτερα τοποθετημένος. Και θα συνεχίσει. Επί της ουσίας των προτάσεων του, ισχύουν κατά τη γνώμη μου, τα παραπάνω – είναι εκμαυλιστικός … Αλλά μπορεί τελικά να κερδίσει αυτή την εκλογική μάχη για λόγους καλύτερης επικοινωνίας και ψυχολογίας.
Το πείραμα της «λευκής αρκούδας»: «Το 1987 ο καθηγητής ψυχολογίας Ντάνιελ Ουέγκνερ έκανε το πείραμα της «λευκής αρκούδας» σε 10 φοιτητές του Πανεπιστημίου Τρίνιτι. Τους είπε να λένε ό,τι έρχεται στο μυαλό τους, αλλά να μη σκεφτούν μια λευκή αρκούδα. Κάθε φορά που έλεγαν «λευκή αρκούδα» ή σκέπτονταν «λευκή αρκούδα», θα έπρεπε να χτυπούν ένα κουδούνι. Κανένας από τους φοιτητές δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται λευκές αρκούδες. Το πείραμα έδειξε πως όσο περισσότερο προσπαθούμε να ελέγξουμε τι σκεπτόμαστε τόσο ο έλεγχος μας διαφεύγει.»
Συμπερασματικά: «Αν θέλουμε να πάρουμε πίσω ό,τι χάσαμε (από το «κακό μνημόνιο») και ό,τι θα κερδίζαμε (χωρίς το «κακό μνημόνιο») και “λευκή αρκούδα” είναι “να παραμείνουμε με κάθε θυσία εντός της Ευρωζώνης» τότε «1o κόμμα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ».
Μου αρέσει πολύ και εξηγεί αρκετά τη συμπεριφορά μας. Η Ελλάδα εμφανίζεται με τον υψηλότερο Δείκτη Αποφυγής Αβεβαιότητος (Uncertainty Avoidance Index) του Ολλανδού ψυχολόγου Gert Hofstede. Πρακτικώς, αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες είμαστε πολύ πιο επιφυλακτικοί και αρνητικοί στις αλλαγές των κοινωνικών και οικονομικών δομών τις οποίες έχουμε συνηθίσει. Αυτό αποδεικνύεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Οι δομές στις οποίες είχαμε συνηθίσει επί τόσα χρόνια δεν αντέχουν πλέον. Οδήγησαν σε οικονομικό αδιέξοδο και σε κοινωνική παρακμή. Και ενώ θεωρητικώς όλοι οι Έλληνες ζητούν την αλλαγή τους, πρακτικώς ανθίστανται. Ανθίστανται διότι φοβούνται το άγνωστο που έρχεται. Πρακτικώς, αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες είμαστε πολύ πιο επιφυλακτικοί και αρνητικοί στις αλλαγές των κοινωνικών και οικονομικών δομών τις οποίες έχουμε συνηθίσει.
Τι μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ … ότι στην ουσία θα διατηρηθούν αυτά με τα οποία μεγαλώσαμε … απλά θα διαπραγματευτεί … και θα βρει λεφτά … καμιά αλλαγή … για αυτό τον λόγο και παίρνει μαζί του τον κόσμο … επενδύει στην αβεβαιότητα της συγκυρίας … γιατί ένας άνεργος που χρωστάει στην τράπεζα (ο ΣΥΡΙΖΑ θα τινάξει τις Τράπεζες στον αέρα) ή ένας δημόσιος υπάλληλος (που δέχθηκε μειώσεις και «οι άλλοι» θα τον απολύσουν) να ψηφίσει κάτι άλλο … εκτός από ΣΥΡΙΖΑ …
ΥΓ
Ιστορική Εικόνα (από το άρθρο του Α. Χ. Παπανδρόπουλου, «Η μεγάλη ληστεία»)
Είναι μία βροχερή Τετάρτη του Φεβρουαρίου 1981. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι σίγουρος για την εκλογική νίκη του «Κινήματος» στις εκλογές του Οκτωβρίου και η συζήτηση είναι πού θα βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για να μοιραστούν στους «μη προνομιούχους» που ανυπόμονοι περιμένουν την ώρα της μεγάλης εισβολής.
«Πρόεδρε, δεν υπάρχει πρόβλημα», λέει ο Γεράσιμος Αρσένης, μετέπειτα «τσάρος της οικονομίας», στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. «Το διεθνές σύστημα», επιμένει, «έχει μεγάλη ρευστότητα και θα βρούμε αρκετό χρήμα να φέρουμε στην Ελλάδα. Εξάλλου, τα επιτόκια είναι χαμηλά, όπως και το ελληνικό δημόσιο χρέος. Υπάρχουν έτσι περιθώρια να αντιμετωπίσουμε και αιτήματα για παροχές, αλλά και μία πιθανή φυγή κεφαλαίων στις ξένες τράπεζες από βιομηχάνους και μεγαλοεισαγωγείς…».
«Δηλαδή λεφτά υπάρχουν, Μάκη», τονίζει ευχαριστημένος ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Θα μπορέσουμε έτσι να δείξουμε στον λαό ότι μοιράζουμε χρήμα. Ποιος ποτέ θα μάθει ότι αυτό είναι δανεικό… Θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι είναι το χρήμα του κατεστημένου, που τώρα ανήκει στους Έλληνες…», προσθέτει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και δείχνει να απολαμβάνει το ουίσκι που πίνει.
«Οι γιαπωνέζικες τράπεζες ψοφάνε να δανείζουν χρήμα στην Ευρώπη, κύριε πρόεδρε», λέει στον Ανδρέα Παπανδρέου ο Κωστής Βαΐτσος, που είχε διεθνή εμπειρία από τη συμβουλευτική θητεία του σε χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου