ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ


Λιγότεροι φόροι - Περισσότερα έσοδα: Γίνεται! Άρθρο στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 3-10-2010 του Παντελή Οικονόμου*

Ότι ο πληθωρισμός «έφαγε στο κεφάλι» 5 ποσοστιαίες μονάδες από τις αυξήσεις των έμμεσων φόρων αποδεικνύεται πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Οι αυξήσεις των τιμών σε είδη λαϊκής κατανάλωσης, για τον ίδιο λόγο, είναι ακόμα μεγαλύτερες. Πραγματικά, δεν πάει άλλο! Η πρόσφατη δήλωση του Πρωθυπουργού λοιπόν, με την οποία απέκλεισε νέες φορολογικές αυξήσεις, μπορεί να θεωρηθεί ως μια πρώτη νίκη του κινήματος κατά της ακρίβειας.
Η νίκη αυτή δεν ήρθε από μόνη της. Οι προσπάθειες - μέσα και έξω από την Βουλή για την προάσπιση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών ήταν πολλές και δύσκολες. Απέναντί μας δεν βρέθηκε μόνον, ούτε καν κυρίως, η τρόικα. Και πάντως, βρέθηκαν σίγουρα απέναντί μας η απάθεια και η μοιρολατρία. Ο παραλυτικός συμβιβασμός με την παρακμή.
Ακριβώς επειδή τα τελευταία αυτά αντίξοα δεδομένα δεν είναι πρόσκαιρα (σε αντιδιαστολή με την επιτήρηση από τους ξένους δανειστές μας) η νίκη αυτή στην μάχη κατά της ακρίβειας κάθε άλλο παρά οριστική πρέπει να θεωρείται. Για να παγιωθεί ώστε, κυρίως, να γίνει αισθητή και στην λαϊκή τσέπη, απαιτείται η συνέχιση της προσπάθειάς μας. με ξεκάθαρες, πριν απ' όλα, επιδιώξεις. Στο πλαίσιο αυτό, διαφαίνεται, ως κατάλληλη βασική πολιτική, για το αμέσως προσεχές διάστημα, ο περιορισμός της έμμεσης φορολογίας. Με αποτέλεσμά της και την μείωση των τιμών και την αύξηση των δημοσίων εσόδων. Ασφαλώς η πολιτική αυτή υπαγορεύει και αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Ενδεικτικά μόνον, παραθέτω μερικές από αυτές :
1.Επανεκτίμηση των συντελεστών του ΦΠΑ για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες. Μειώσεις για είδη λαϊκής κατανάλωσης και ελεγχόμενη αυτόματη μετακύλιση κάθε μείωσης που συμφωνείται στις τιμές.
2.Εξομοίωση της φορολογίας πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης, όχι όμως με εκτίναξη της πρώτης προς τα πάνω, αλλά με σύγκλισή τους σε κάποια ενδιάμεση τιμή. Και βέβαια, άμεση εισαγωγή του επιδόματος θέρμανσης στους δικαιούχους ΕΚΑΣ και σε όσους, δηλώνουν εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας.
3.Ενίσχυση της μετοχικής θέσης του δημοσίου σε μεγάλες επιχειρήσεις, στρατηγικού, ούτως ή άλλως, ενδιαφέροντος, με υψηλές μερισματικές αποδόσεις, με κεφάλαια, πρωτίστως, από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
4.Θωράκιση της δημόσιας περιουσίας από καταπατήσεις και λεηλασίες, διασφάλιση της είσπραξης των εσόδων και βελτίωση των αποδόσεων από την περιουσία αυτή.
5.Απόδοση του ΦΠΑ, από τις νέες επιχειρήσεις υποχρεωτικά και από τις παλαιές εθελοντικά και με κίνητρα, σε εβδομαδιαία βάση προς τα δημόσια ταμεία.
Οι πρωτοβουλίες αυτές ασφαλώς δεν είναι οι μόνες. Ασφαλώς και επιδέχονται βελτιώσεις. Ασφαλώς προϋποθέτουν σύνοδες δράσεις και σε διεθνές επίπεδο. Αποτελούν όμως αποδείξεις ριζοσπαστικού προσανατολισμού και ενεργητικής διάθεσης. Τις πιο πολύτιμες από όσες μαζεύουμε. Και γι ´αυτό ακριβώς, πρέπει να τις ζητήσουμε ανυποχώρητα.

*Βουλευτής Α Αθήνας, Μέλος του Π.Σ. ΠΑ.ΣΟ.Κ.,

Σχόλια