ΛΥΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ;

Γράφει ο Επιμηθέας

Ένα περίπου χρόνο μετά την είσοδό μας στο μηχανισμό στήριξης τίποτα δεν είναι καλύτερο από πριν. Η κυβέρνηση παρά το συνεχή μέτρα δεν έχει δημιουργήσει εκείνη την δυναμική για την αποτροπή της χρεοκοπίας, την υπέρβαση της κρίσης και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για ένα νέο εθνικό ξεκίνημα. Και οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές. Η ύφεση καλπάζει και στο τέλος του χρόνου θα αγγίξει το 4,5%, η ανεργία θα ξεπεράσει το 15%, ενώ ειδικά στους νέους είναι σε εξωπραγματικά επίπεδα, το χρέος αυξάνεται, οι αγορές δεν μας εμπιστεύονται, καθημερινά κλείνουν επιχειρήσεις, οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις που έγιναν δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, και φυσικά την ανάπτυξη ακόμη την "ψάχνουμε".

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η χώρα βρίσκεται απέναντι σε μία συνολική κρίση, μια κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά πολιτική και εθνική. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι την ίδια ώρα, ο Έλληνας πρωθυπουργός, περιορίζεται απλώς στο να παρακολουθεί τις αντιπαραθέσεις την ασυνεννοησία, και την αδυναμία συνεργασίας των κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης. Η λάθος πολιτική σε συνδυασμό με τη μη δυνατότητα συντονισμού είναι ένα πολύ επικίνδυνο μίγμα. .....
Είναι άμεση ανάγκη η κυβέρνηση να προσδώσει στην πολιτική της αναπτυξιακό χαρακτήρα, τον οποίο καιρός είναι πια, να αποκτήσει αν δεν θέλει να χαρακτηριστεί από την ιστορία σαν την πιο αναξιόπιστη κυβέρνηση. Έστω και τώρα, την ύστατη στιγμή, ας  τηρήσει τη δέσμευση που έχει αναλάβει, να προσφέρει στον ελληνικό λαό την ελπίδα που τόσο χρειάζεται.
Όλο και περισσότεροι πολίτες δυσπιστούν για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος. Και είναι φυσικό με τις λάθος επιλογές και την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. Το ταχύτερο δυνατό πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Η αναμονή για το 2013 θα είναι ολέθρια.
Οι αγορές και οι σοβαροί επενδυτές, που τόσο θέλουμε να προσελκύσουμε, θέλουν να ξέρουν τι θα γίνει αύριο. Απεχθάνονται την ασάφεια και αβεβαιότητα, άλλα προτιμούν το υπολογισμένο ρίσκο μας συντεταγμένης αναθεώρησης. Η αβεβαιότητα παραλύει την ανάπτυξη. Η σχεδόν βέβαιη αύξηση των επιτοκίων το 2012 και ο κίνδυνος στασιμοπληθωρισμού στη διεθνή η οικονομία θα κάνουν δυσκολότερο τον διακανονισμό του χρέους και θα μας βυθιστούμε οριστικά στην παγίδα χρέους όπου όσο και αν προσπαθούμε να  το μειώσουμε, τόσο αυτό θα αυξάνεται.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αναγκαστούμε να χρεοκοπήσουμε και να "σπρωχτούμε" ακόμη και στην έξοδο από την Ευρωζώνη.  Αυτή την στιγμή έχουμε το σημαντικότερο χαρτί στα χέρια μας που λέγεται χρεοκοπία.
Καμία χώρα της Ευρώπης και ιδιαίτερα η Γερμανία δεν θα ήθελε να διαχειριστεί τα προβλήματα που θα δημιουργήσει στις οικονομίες τους και στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημά, μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδος.  Μας κρατούν αυτοί αλλά εμείς τους κρατάμε καλύτερα. Πρέπει να βιαστούμε. Το μόνο που χρειάζεται είναι θάρρος, πυγμή και διαπραγματευτική ικανότητα. Την έχουμε;