Ελλάδα και Ευρώπη στο "παρά πέντε"

Γράφει ο Επιμηθέας

Εικόνα διάλυσης εμφανίζει η ελληνική οικονομία σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν χθες στην δημοσιότητα τόσο η Στατιστική Αρχή όσο και η Εθνικής Τράπεζας. Το σημαντικότερο είναι, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία, ότι η πραγματική οικονομία πλήττετε βαρύτατα από τη βίαιη και σε μικρό χρονικό διάστημα δημοσιονομική προσαρμογή. Ειδικότερα οι επενδύσεις μειώθηκαν πάνω από 20% το δεύτερο τρίμηνο του 2012 μέσα σε έναν χρόνο. Το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 5,4 δισ. ευρώ, εξαιτίας της μέσης μείωσης των αποδοχών κατά 15,1%, των κοινωνικών παροχών κατά 9,5% και της αύξησης της φορολογίας στο εισόδημα και την περιουσία κατά 34,1%.

Στην ανάλυση της Εθνικής Τράπεζας σημειώνεται ότι μέσα σε μια τριετία το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε κατά 16 ποσοστιαίες μονάδες, με τις συνολικές απώλειες θέσεων εργασίας να υπερβαίνουν τις 750 χιλιάδες, ήτοι περισσότερο από το 17% του εργατικού δυναμικού, με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτιναχθεί στο 33% του εργατικού δυναμικού στον ιδιωτικό τομέα.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα, έχουμε από την άλλη μεριά μια Ευρώπη που πολιτικά και οικονομικά να παραπαίει. Τα προβλήματα που είχε εξαρχής το ευρωπαϊκό οικοδόμημα με κυριότερο αυτό της νομισματικής σύγκλισης, η οποία ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ, ιδιαίτερα για τις χώρες του νότου, δημιουργούν προβλήματα που δύσκολα μπορούν να λυθούν.

Το χειρότερο όμως είναι, όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει, ότι  δεν υπάρχουν πλέον  ηγέτες στη σημερινή Ευρώπη με όραμα, τόλμη και αποφασιστικότητα. Δεν υπάρχουν εκείνοι οι πολιτικοί που θα υψώσουν το ανάστημα τους, θα πάνε κόντρα στο ρεύμα γερμανικού λαϊκισμού, που τα τελευταία χρόνια λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις στην γηραιά ήπειρο.  

Δεν υπάρχουν αυτοί που θα αναλάβουν το κόστος των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, ώστε η Ευρώπη να γίνει πραγματική ένωση λαών και όχι να είναι χωρισμένη σε «στρατόπεδα» δανειστών και δανειζομένων. Τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν βοηθούν στο  να ξεπεραστεί  η κρίση και να αποκτήσει η Ευρώπη τους απαραίτητους θεσμούς, που θα της επιτρέψουν να λειτουργεί προς όφελος των λαών και όχι των Τραπεζών.

Ιδιαίτερα ο τρόπος που χειρίζονται τα θέματα οι Γερμανοί, οι οποίοι κρύβονται πίσω από την ανταγωνιστική τους οικονομία, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν, ότι χωρίς το ευρώ και τα δάνεια που έπαιρναν οι χώρες του νότου, η πορεία των εξαγωγών τους θα ήταν διαφορετική.

Οι Γάλλοι, αδύνατοι οικονομικά αλλά και πολιτικά μετά την διακυβέρνηση της χώρας από το Σαρκοζί  δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο που έπαιζαν στο παρελθόν και απλώς διαμαρτύρονται «χαμηλοφώνως».

Οι ηγέτες των άλλων χωρών είναι ανάξιοι λόγου. Ιδιαίτερα δε των χωρών της πρώην σοβιετικής επιρροής πολλές φορές γίνονται «βασιλικότεροι του βασιλέως» και το μόνο που κάνουν είναι να στοιχίζονται πίσω από τους «μεγάλους».

Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι κάτι πρέπει άμεσα να αλλάξει στην Ευρώπη, αν θέλει να λέγετε και την «επομένη μέρα» Ενωμένη Ευρώπη. Απαιτούνται μεταρρυθμίσεις, αλλιώς θα επιβεβαιωθούν αυτοί που πιστεύουν ότι πλησιάζει το τέλος της.

Χρειάζονται επειγόντως βαθιές, τολμηρές  και ριζικές μεταρρυθμίσεις, στην πολιτική της λειτουργία στα δημόσια οικονομικά, στον προϋπολογισμό,  και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η  Ευρώπη άμεσα πρέπει να αυτονομηθεί από την κηδεμονία της Μέρκελ και Σόιμπλε.

Η Ευρώπη όπως είναι σήμερα δεν έχει ανάγκη από δημοσιονομικά σύμφωνα γερμανικής προέλευσης. Καλώς ή κακώς οι περισσότερες οικονομίες των χωρών τις Ευρώπης δεν έχουν πολλά ή και καθόλου κοινά σημεία με αυτήν της Γερμανίας.

Η Ευρώπη θα επιζήσει μόνο αν αλλάξει πορεία, με άμεση  μεταφορά παραγωγικών  συντελεστών στο νότο. Πρέπει να πάψουν οι πολίτες του νότου να είναι αποκλειστικά και μόνο καταναλωτές των προϊόντων του Κέντρου και του Βορρά. Πρέπει να αρχίζουν να παράγουν. Και αυτό δεν γίνεται με την σημερινή πολιτική που εφαρμόζεται ελέω Γερμανίας, στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες του νότου. Χρειάζονται  χρήματα και επενδύσεις  που θα δώσουν  ωθήσει στην ανάπτυξη. Οι Χώρες όπως ή δικής μας, θέλουν αύξηση του ΑΕΠ τους και όχι την μείωση του μέσω προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής.

Η Ευρώπη είναι στο παραπέντε. Πρέπει να προσαρμοστεί στα δεδομένα της εποχής μας. Διαφορετικά κινδυνεύει άμεσα με κατάρρευση το ευρώ. Εκτός και αν κάποιες χώρες θέλουν να πάνε τα πράγματα εκεί. Το Μέλλον θα δείξει.