ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ Η ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;

Γερμανία εναντίον ΔΝΤ. Θα μπορούσε να ήταν και έτσι. Πως να εξηγήσει αλλιώς τις σκληρές δηλώσεις του επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν στο γερμανικό περιοδικό Stern ότι "το γερμανικό οικονομικό θαύμα δεν θα διαρκέσει για πολύ καιρό, καθώς η γερμανική οικονομία εξαρτάται από την καταναλωτική δύναμη των ανθρώπων στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου η οικονομική ανάκαμψή σε εκείνες είναι αργή". Ενώ σε άλλη δήλωσή του αναφέρει ότι "δεν μπορούμε να υπερασπιζόμαστε ταυτόχρονα τα δικά μας πλεονάσματα και να καταδικάζουμε τα ελλείμματα των άλλων, τα πρώτα τροφοδοτούνται από τα δεύτερα".

Έχει ιδιαίτερη σημασία η χρονική στιγμή που συμβαίνουν όλα τα παραπάνω. Σύμφωνα λοιπόν με την πρόβλεψη του ΟΟΣΑ η γερμανική οικονομία θα αναπτυχθεί το 2011 με ρυθμό 2,5% λόγω των σημαντικών εξαγωγών και της αύξησης της εγχώριας ζήτησης.

Όλο και περισσότεροι αναρωτιούνται τι μπορεί να συμβαίνει στην γηραιά ήπειρο. Μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη αλλαγή του πολιτικοοικονομικού σκηνικού στην Ε.Ε. ή μπροστά σε μια απόφαση της Γερμανίας να αποχωρήσει από αυτήν; Στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει απάντηση αυτή την στιγμή. Άλλωστε είναι ακόμη σχετικά νωρίς Το βέβαιο είναι ότι το σχέδιο έχει ήδη εκπονηθεί και έχει μπει σε διαδικασία υλοποίησης. Ποίος το επινόησε; Θολά μηνύματα αναφέρουν ότι πίσω από το σχέδιο, υπάρχει μία πανίσχυρη ομάδα συμφερόντων της Γερμανίας, που βρίσκεται απέναντι στο ΔΝΤ και τους Αμερικανούς. Είναι οι ίδιοι που σχεδίασαν την προς Ανατολάς οικονομική επέκταση, αδιαφορώντας πλήρως για την ανάπτυξη των εταίρων του Νότου που αφέθηκαν να μαραζώσουν ελλείψει παραγωγικών επενδύσεων. Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αντιμετωπίστηκαν από τους Γερμανούς σαν χώρες υποδοχής των προϊόντων τους και σαν χώρες αναψυχής στις διακοπές τους. Αναμφισβήτητα, η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στη Γερμανία. Ο Νότος, και ιδιαίτερα η Ελλάδα "βολεύτηκαν" με τις επιδοτήσεις, τα κοινοτικά κονδύλια και σκόρπισαν χωρίς φειδώ τα εθνικά τους κεφάλαια, χωρίς να σκεφθούν και να διεκδικήσουν το παραγωγικό μέλλον του...

Σήμερα, Ελλάδα, Ιρλανδία Πορτογαλία και Ισπανία (η σειρά δεν είναι τυχαία), "απειλούν" το Γερμανικό "θαύμα".Οι δηλώσεις κορυφαίων ευρωπαίων πολιτικών όπως του Ράσμουσεν, πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Ζαν Κλωντ Τρισέ Προέδρου της ΕΚΤ, ουσιαστικά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι επιζητούν μια λύση του προβλήματος μέσω της έκδοσης ευρωομολόγων. Οι υποστηρικτές της πρότασης μάλιστα έχουν προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Προτείνουν το κρατικό χρέος της κάθε χώρας που αντιστοιχεί στο 60% του ΑΕΠ (όσο επιτρέπει η συνθήκη του Μάαστριχτ) να καλυφθεί με ευρωομόλογο και το υπόλοιπο να καλύπτεται με τα "εθνικά ομόλογα".

Είναι μία λύση που αρχίζει δειλά-δειλά να συζητιέται στους στην Ε.Ε. και δεν αποκλείεται να τη δούμε να παρουσιάζεται στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.