Απαισιόδοξος για το μέλλον του ευρώ εμφανίζεται ακόμη και ο Otmar Issing, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και από τους «αρχιτέκτονες» του νομίσματος, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times.Ο Otmar Issing προειδοποιεί πως η ίδια η ύπαρξη του κοινού νομίσματος θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο εάν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης δεν βρουν τρόπο να επιβάλουν αυστηρότερες ρυθμίσεις ως προς τις δαπάνες το ένα στο άλλο. Συγκεκριμένα αναφέρει στο άρθρο του: «Αποτυγχάνοντας να ευθυγραμμίσουν τη δημοσιονομική πολιτική με τις οικονομικές συνθήκες στην ζώνη του ευρώ, οι ρυθμιστικές αρχές έχουν αποδυναμώσει τη λειτουργία της νομισματικής ένωσης, θέτοντας παράλληλα υπό αμφισβήτηση την επιβίωσή της».
Ο ίδιος ανησυχεί ιδιαίτερα πως τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης αποτυγχάνουν να δουν την κρίση ως ευκαιρία για να βελτιώσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο.
Αναφερόμενος στη διάσωση των κρατών που εφάρμοσαν κακές πολιτικές, ο Issing επισημαίνει στο άρθρο του πως αυτή συνιστά ανοιχτή πρόσκληση στα κράτη να ξοδεύουν περισσότερα από όσα έχουν εις βάρος των άλλων κρατών. «Η κρίση έφερε στο φως νέα αποδεικτικά στοιχεία για τον ελαττωματικό σχεδιασμό της νομισματικής ένωση, με αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να βασιστεί για την υγιή λειτουργία της στην ικανότητα των κρατών-μελών να ασκού τις κατάλληλες νομισματικές πολιτικές», γράφει ο Issing και προειδοποιεί τους ηγέτες να μην προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μια ισχυρότερη πολιτική ένωση πίσω από την πλάτη των Ευρωπαίων πολιτών.....
«Αν οι ηγέτες δημιουργήσουν μία de facto πολιτική ένωση, μέσα στην οποία τα πειθαρχημένα κράτη θα επιδοτούν τα απείθαρχα, δεν θα περάσει μεγάλο διάστημα προτού εκδηλωθεί αντίσταση στην νομισματική ένωση, όχι μόνο από ομάδες εξτρεμιστών αλλά και από πολιτικά κόμματα στην Γερμανία και αλλού».
Ο Issing απευθύνει έκκληση για αυστηρότερους κανόνες στις κυβερνητικές δαπάνες, με αυτόματες κυρώσεις. «Υπάρχει ακόμη ελπίδα για την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση», είπε. «Η Ευρώπη έχει επανειλημμένα αντιμετωπίσει κρίσεις κατά το παρελθόν και κάθε φορά βγήκε πιο δυνατή». Καταλήγει δε ακόμη πιο απαισιόδοξα, λέγοντας πως όσο ορισμένες χώρες δεν συμμορφώνονται, τόσο οι ολοένα αυξανόμενες εντάσεις θα θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση της ένωσης. «Το συμπέρασμα μου στις αρχές του 2011 είναι ζοφερό. Δεν έχει έρθει η στιγμή της αλήθειας για την Ευρωζώνη. Απλώς έχει αναβληθεί».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου