Οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ είναι χαμηλές, σχολιάζει σε πρόσφατη έκθεσή της η BofA-Merrill Lynch, εξίσου χαμηλές με τις πιθανότητες να υλοποιήσει η ΕΚΤ την «απειλή» περί μη αποδοχής ελληνικών ομολόγων σε περίπτωση αναδιάρθρωσης.
Το «θερμόμετρο» στις συναντήσεις για το ελληνικό χρέος ανεβαίνει τις τελευταίες ημέρες, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της γερμανικής κυβέρνησης, του Διεθνούς Νομισματικού και της Ελλάδας, σχολιάζει η BofA-ML, όλοι συμφωνούν ότι το τρέχον πρόγραμμα σταθεροποίησης αποτυγχάνει και ότι χρειάζονται επιπρόσθετα μέτρα. Αλλά οι λεπτομέρειες και το τι ακριβώς θα περιλαμβάνουν τελικά αυτά τα επιπρόσθετα μέτρα θα εξαρτηθεί από το τι εκλαμβάνεται ως αιτία της ανεπιτυχούς δημοσιονομικής προσαρμογής του τελευταίου χρόνου.
Το «θερμόμετρο» στις συναντήσεις για το ελληνικό χρέος ανεβαίνει τις τελευταίες ημέρες, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της γερμανικής κυβέρνησης, του Διεθνούς Νομισματικού και της Ελλάδας, σχολιάζει η BofA-ML, όλοι συμφωνούν ότι το τρέχον πρόγραμμα σταθεροποίησης αποτυγχάνει και ότι χρειάζονται επιπρόσθετα μέτρα. Αλλά οι λεπτομέρειες και το τι ακριβώς θα περιλαμβάνουν τελικά αυτά τα επιπρόσθετα μέτρα θα εξαρτηθεί από το τι εκλαμβάνεται ως αιτία της ανεπιτυχούς δημοσιονομικής προσαρμογής του τελευταίου χρόνου.
"Αν η Ελλάδα είχε ήδη επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, θα είχε μικρότερο κίνητρο να παραμείνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων".
Όπως αναφέρει η έκθεση, η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να αποδίδει την αποτυχία στην ύφεση και «δείχνει» προς τη μείωση των εσόδων ως απόδειξη αυτού. Το ΔΝΤ θέλει να αντικρούσει την κριτική ότι υπήρξαν λάθη στο σχεδιασμό του προγράμματος σταθερότητας και τονίζει τα σημεία ελλιπούς εφαρμογής του από την ελληνική πλευρά. Η γερμανική πλευρά, αντιμέτωπη με αντιδράσεις μέσα στον ίδιο τον κυβερνητικό συνασπισμό, είναι επιφυλακτική απέναντι στο ενδεχόμενο να δεσμευτεί σε ένα ακόμα μεγάλης κλίμακας πακέτο διάσωσης, χωρίς αυτό να συνοδεύεται με νέα επώδυνα για την Ελλάδα δημοσιονομικά μέτρα. Τέλος, η ΕΚΤ ανησυχεί για τις συστημικές παρενέργειες ενός «πιστωτικού γεγονότος» (credit event) το οποίο θα μπορούσε να διαχυθεί σαν κύμα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και πιθανόν να «καταδίκαζε» την ανάκαμψη της Ισπανίας.
Με δεδομένο το πόσα πολλά διακυβεύονται για κάθε ένα από τα εμπλεκόμενα μέρη, η διάσταση απόψεων γίνεται εντονότερη. Ο Juergen Stark, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, πρόσφατα χρησιμοποίησε μία υπερβολή εξισώνοντας μία αναδιάρθρωση με «καταστροφή». Παράλληλα έθεσε εν αμφιβόλω την αποδοχή των ελληνικών ομολόγων ως εγγυήσεις από την ΕΚΤ, σε περίπτωση που αλλάξουν οι όροι αποπληρωμής.
Αν και ακούγεται σκληρό, κατά τη γνώμη μας οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι ίδιες με του σεναρίου περί εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, σχολιάζει η BofA-ML. «Η άποψή μας είναι ότι είναι απίθανο η ΕΚΤ να συμβάλει στην αποσταθεροποίηση των αγορών, από τη στιγμή που οι βασικοί κάτοχοι του ελληνικού χρέους θα έχουν συμφωνήσει στη χάραξη μιας συγκεκριμένης διαδρομής».
Ποια μπορεί να είναι αυτή η διαδρομή;
Αν και ακούγεται σκληρό, κατά τη γνώμη μας οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι ίδιες με του σεναρίου περί εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, σχολιάζει η BofA-ML. «Η άποψή μας είναι ότι είναι απίθανο η ΕΚΤ να συμβάλει στην αποσταθεροποίηση των αγορών, από τη στιγμή που οι βασικοί κάτοχοι του ελληνικού χρέους θα έχουν συμφωνήσει στη χάραξη μιας συγκεκριμένης διαδρομής».
Ποια μπορεί να είναι αυτή η διαδρομή;
" Για τους πιστωτές, είναι επωφελές να εμμένουν στο υπάρχον status-quo αν το κόστος της αναδιάρθρωσης του χρέους αναμένεται να υποχωρήσει στο μέλλον".
Την προηγούμενη εβδομάδα στελέχη της Ε.Ε. χάραξαν τη γραμμή της ήπιας αναδιάρθρωσης, που θα περιλαμβάνει επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του χρέους. Ωστόσο οι αγορές δεν αντέδρασαν και εδώ ανακύπτει ξανά μία από τις συχνές ερωτήσεις για το ελληνικό χρέος: αν οι αγορές έχουν τιμολογήσει την αναδιάρθρωση, γιατί να ωθήσει κάποιος τα πράγματα παραπέρα; Γιατί να χρησιμοποιηθεί περισσότερο χρήμα φορολογουμένων προκειμένου να αποφευχθεί κάτι που πολλοί πιστωτές της Ελλάδας θεωρούν ούτως ή άλλως πιθανό;
Η απάντηση είναι ότι η αναμονή είναι επωφελής. Οι καθυστερήσεις είναι κοινό χαρακτηριστικό των κρίσεων κρατικού χρέους και σε μία σειρά από μελέτες έχει μελετηθεί το γιατί τόσο οι πιστωτές όσο και οι οφειλέτες έχουν κίνητρα να μεταθέτουν χρονικά την... «ημέρας της κρίσης».
Κατά πρώτον, η αβεβαιότητα τόσο για την πιθανότητα όσο και για το μέγεθος μελλοντικών πακέτων διάσωσης μπορεί να μεγαλώσει τις καθυστερήσεις. Επίσης, η επιστροφή στις αγορές κεφαλαίου έχει μεγαλύτερη αξία για μία χώρα, όταν η πιθανότητα μελλοντικής χρεοκοπίας είναι χαμηλή. Με άλλα λόγια, αν η Ελλάδα είχε ήδη επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, θα είχε μικρότερο κίνητρο να παραμείνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Έτσι και για τους πιστωτές, είναι επωφελές να εμμένουν στο υπάρχον status-quo αν το κόστος της αναδιάρθρωσης του χρέους αναμένεται να υποχωρήσει στο μέλλον.
Αν το μέλλον αναμένεται να φέρει ενδυναμωμένους ισολογισμούς για τις ευρωπαϊκές τράπεζες και μια πιο «ώριμη» οικονομική ανάκαμψη, τότε είναι επικερδής η αναμονή, πιέζοντας την Ελλάδα να συνεχίσει τις δομικές μεταρρυθμίσεις.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με άλλες πολιτικές δυνάμεις, πιθανότατα θα κρατήσουν σε επαφή τα εμπλεκόμενα μέρη, αλλά όχι πιο κοντά σε λύση, εκτιμά η Bank of America – Merrill Lynch. Ως πιο πιθανό αποτέλεσμα του σημερινού γύρου διαπραγματεύσεων θεωρεί την επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής για το μέρος του δανείου που προέρχεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση των αποκρατικοποιήσεων και των περικοπών δαπανών από την πλευρά της Ελλάδας.
Όλα αυτά, εν τέλει μπορεί να κρίνονται ως κωλυσιεργία, δεν είμαι όμως κάτι που γίνεται χωρίς πρόθεση.
Η απάντηση είναι ότι η αναμονή είναι επωφελής. Οι καθυστερήσεις είναι κοινό χαρακτηριστικό των κρίσεων κρατικού χρέους και σε μία σειρά από μελέτες έχει μελετηθεί το γιατί τόσο οι πιστωτές όσο και οι οφειλέτες έχουν κίνητρα να μεταθέτουν χρονικά την... «ημέρας της κρίσης».
Κατά πρώτον, η αβεβαιότητα τόσο για την πιθανότητα όσο και για το μέγεθος μελλοντικών πακέτων διάσωσης μπορεί να μεγαλώσει τις καθυστερήσεις. Επίσης, η επιστροφή στις αγορές κεφαλαίου έχει μεγαλύτερη αξία για μία χώρα, όταν η πιθανότητα μελλοντικής χρεοκοπίας είναι χαμηλή. Με άλλα λόγια, αν η Ελλάδα είχε ήδη επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, θα είχε μικρότερο κίνητρο να παραμείνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Έτσι και για τους πιστωτές, είναι επωφελές να εμμένουν στο υπάρχον status-quo αν το κόστος της αναδιάρθρωσης του χρέους αναμένεται να υποχωρήσει στο μέλλον.
Αν το μέλλον αναμένεται να φέρει ενδυναμωμένους ισολογισμούς για τις ευρωπαϊκές τράπεζες και μια πιο «ώριμη» οικονομική ανάκαμψη, τότε είναι επικερδής η αναμονή, πιέζοντας την Ελλάδα να συνεχίσει τις δομικές μεταρρυθμίσεις.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με άλλες πολιτικές δυνάμεις, πιθανότατα θα κρατήσουν σε επαφή τα εμπλεκόμενα μέρη, αλλά όχι πιο κοντά σε λύση, εκτιμά η Bank of America – Merrill Lynch. Ως πιο πιθανό αποτέλεσμα του σημερινού γύρου διαπραγματεύσεων θεωρεί την επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής για το μέρος του δανείου που προέρχεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση των αποκρατικοποιήσεων και των περικοπών δαπανών από την πλευρά της Ελλάδας.
Όλα αυτά, εν τέλει μπορεί να κρίνονται ως κωλυσιεργία, δεν είμαι όμως κάτι που γίνεται χωρίς πρόθεση.
www.capital.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου