Μεταφέρουμε από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» 25-26/6/2011, το τέλος του κείμενου της Έλενας Ακρίτα ( ele@ath.forthnet.gr )"Οι χρήσιμοι ηλίθιοι". Νομίζουμε ότι είναι η καλύτερη περιγραφή των τελευταίων γεγονότων που διαδραματίστηκαν στην πολιτική σκηνή της χώρας τις προηγούμενες μέρες.
Συμφωνούμε απόλυτα στην «κραυγή» που βγάζει η Έλενα Ακρίτα... «Τους βαρεθήκαμε όλους….»
«… Γιατί ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι θα φτάσω στο σημείο να πω «βαρέθηκα»: Η βαρεμάρα είναι συνώνυμη της αδιαφορίας… Η αδιαφορία συνώνυμη του απολίτικου… Όμως κάτι ξεχείλισε.. Κάποιο σάπιο κερασάκι μπήκε στην τούρτα… Κάπου η κοινή λογική - ή όση απέμεινε, τέλος πάντων - επαναστάτησε… Κι ο σουρεαλισμός της περασμένης εβδομάδας ήταν το φιτίλι που δυναμίτισε όλο αυτό το πακέτο…
Ένας πρωθυπουργός που παραδίδει την καρέκλα το μεσημέρι και ξανακάθεται το βράδυ… Ένας αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης που τρέμει την ανάληψη ευθύνης και καταφεύγει σε διαρροές και «σου 'πα, μου 'πες» για να την αποφύγει… Ενας «μικρός κι ευέλικτος» ανασχηματισμός με 25 υπουργούς που προέκυψαν 125. Ένας κακός χαμός χωρίς αρχή, μέση, τέλος, χωρίς συνέπεια, λογική, επιχειρήματα…
Μέσα στο χάος ο Καρατζαφέρης προτείνει να δωρίσει στον Σαμαρά τον «Τρελαντώνη» της Πηνελόπης Δέλτα… (Και ο Σαμαράς να ψάχνει τώρα πού στην ευχή γράφει η γιαγιά του για τους Αλβανούς που πρέπει να απελαθούν). Ο Πάγκαλος να λέει πως η μόνη δημοκρατική κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα. Οι βουλευτές της Ν.Δ. να αποχωρούν. Ο Γιώργος να τους μαζεύει απ' τους διαδρόμους μπας και ρημαδομαζευτούν στην αίθουσα. Η Αλέκα να μιλάει για την πλουτοκρατία. Ο Τσίπρας για την «αξιοπρέπεια» των «Αγανακτισμένων» της πλατείας που δεν του κάθονται και πολύ τον πικραίνουν… Ο Φλωρίδης μένει με την παραίτηση αμανάτι… ........
Και μες στο μπάχαλο ο άρτι υπουργοποιημένος Παντελής Οικονόμου - αν και νέος άνθρωπος, βρε παιδί μου - εμφανίζει πρόωρα συμπτώματα Αλτσχάιμερ: αυτός δεν ήταν που τα 'χωνε στο Μνημόνιο; Αυτός δεν ήταν που καυτηρίαζε την κυβερνητική πολιτική; Αυτός δεν ήταν που έγραφε κατεβατά στηλιτεύοντας τους πάντες και τα πάντα; Θα ξεχάσω εγώ, συνοδοιπόρε «χρήσιμε ηλίθιε» που άνοιγα κάθε πρωί το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και έβρισκα τις επιστολές του που κατακεραύνωναν την κυβέρνηση; Πού πήγαν τώρα οι απόψεις του; Περίπατο να πάρουν αέρα; Και γιατί, ως διά μαγείας, εξαφανίστηκαν απ' το site του; Θαύμα, θαύμα!
Τους βαρέθηκα όλους… Κουράστηκα να είμαι η «χρήσιμη ηλίθια». Κουράστηκα να είμαι το όχημα του κάθε μωροφιλόδοξου, το άλλοθι του κάθε πολιτικάντη… Κουράστηκα να είμαι το ξέπλυμα στο βρώμικο χρήμα… Κουράστηκα να βλέπω τις ατάκες του Αλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία «Κυνηγώντας τον κλέφτη» τόσο κυνικά να επιβεβαιώνονται:
-Γιατί να κλέψω, αφού είμαι πλούσιος;
-Και πώς έγινες πλούσιος;
-Κλέβοντας!
Κουράστηκα… Βαρέθηκα να είμαι μια «χρήσιμη ηλίθια»… Θα παραμείνω μια «ξανθιά ηλίθια»… Πονάει λιγότερο…»
Σε ευχαριστούμε Έλενα
expression-gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου