Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Το Βήμα» και στο δημοσιογράφο Ν. Χειλά, ο Clemens Fuest καθηγητής του φορολογικού δικαίου στο Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης και στενός επιστημονικός συνεργάτης του υπουργού οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιµπλε υπεραμύνεται της άποψης ότι το «κούρεµα» του 50% δεν είναι αρκετό και πως η συμμετοχή σ’ αυτό έπρεπε να είναι υποχρεωτική ακόµη και αν προέκυπτε έτσι ο κίνδυνος της ανοικτής χρεοκοπίας, ενώ θεωρεί την Ελλάδα ήδη χρεοκοπηµένη χώρα. Συγκεκριμένα αναφέρει πως «Το καλύτερο που θα µπορούσε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση θα ήταν να δηλώσει πως δεν µπορεί να εξοφλήσει τα χρέη της διεκδικώντας έτσι καλύτερο διακανονισµό».
Σε σχετική ερώτηση για την άποψη του πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργο Προβόπουλο, ότι έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ισοδυναμούσε με την κόλαση, απαντά:
«Το “κόλαση” είναι κάπως υπερβολικό, αλλά η έξοδος δεν θα ήταν η σωστή επιλογή για την Ελλάδα. Οι ζηµιές της θα ήταν πολύ µεγαλύτερες από τα κόστη παραµονής. Καταστροφή πάντως δεν θα ήταν..».
«Θα µπορούσε να ήταν καταστροφή για µια σειρά λόγους. Κατ’ αρχάς, επειδή θα προκαλούσε βραχυπρόθεσµα τη φυγή του κεφαλαίου και την επιδείνωση της κρίσης. Αλλά και µακροπρόθεσµα θα δηµιουργούσε πρόβληµα. Η ανταγωνιστικότητα στον µισθολογικό τοµέα θα επανερχόταν, όµως πολλοί διεθνείς επενδυτές θα ερµήνευαν την έξοδο ως αποχαιρετισµό από το σχέδιο του οικονοµικού και διοικητικού εκσυγχρονισµού της Ελλάδας. Κι αυτό θα είχε πολύ αρνητικές επιπτώσεις».
Στη ερώτηση αν φτάνει το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους προς τους ιδιώτες επενδυτές κατά 50%, ή πρέπει να ανέβει το ποσοστό στο 70% ή και 80%, απαντά με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν φτάνει και συνεχίζει: «Το ποσοστό αυτό συνοδευόταν από την ιδέα ότι θα ήταν συνδεδεμένο µε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας, που θα µείωνε το συσσωρεμένο χρέος στο 120% του ετήσιου ακαθάριστου εθνικού εισοδήµατος το 2020. Όμως η μείωση αυτή δεν είναι επαρκής. 120% είχαµε και στην αρχή της κρίσης. Η μείωση πρέπει να είναι λοιπόν μεγαλύτερη από 50%».
Για το αν η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας αναφέρει χαρακτηριστικά
«..Η Ελλάδα είναι κατά τη γνώµη µου ήδη χρεοκοπημένη. Και η δήθεν εθελούσια συμμετοχή δεν ήταν πραγματικά εθελούσια, οι δανειστές εξαναγκάστηκαν σε αυτήν. Αυτό προκάλεσε μεγάλη ανασφάλεια…. . Νοµίζω ότι το καλύτερο θα ήταν να πει κανείς ειλικρινά ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν µπορεί να εξοφλήσει τα χρέη της. Έτσι θα µπορούσε να γίνει καλύτερος διακανονισµός».
Κλείνοντας κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο νομικό καθεστώς των νέων ομολόγων και λέει: «Αυτό είναι θέµα διαπραγµάτευσης. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική κυριαρχία έχει υποστεί σηµαντικό περιορισµό σε αυτή τη διαδικασία. Αυτό άρχισε ήδη µε την τρόικα, η οποία υπαγορεύει τη θέλησή της στους έλληνες πολιτικούς. Το ερώτηµα είναι τι πρακτικές επιπτώσεις έχει µια τέτοια υπαγωγή των οµολόγων υπό το βρετανικό δίκαιο. Μια από αυτές θα µπορούσε να είναι ότι η Ελλάδα δεν θα µπορεί να επιβάλλει µονοµερώς ένα κούρεµα, ή ότι µπορεί να το επιβάλλει µόνο αν αποδεχθεί το ενδεχόµενο να κατασχεθούν περιουσιακά της στοιχεία στο εξωτερικό».
Η Ελλάδα θα έβγαινε πάντως αποδυναμωμένη από τυχόν αλλαγή του νομικού καθεστώτος...
«Αυτό δεν είναι τελείως ξεκάθαρο. Οι τόκοι που θα πληρώνει η Ελλάδα για οµόλογα που θα βρίσκονται υπό βρετανικό δίκαιο θα είναι χαµηλότεροι από εκείνους για εκείνα υπό ελληνικό. Είναι δύσκολο λοιπόν να πει κανείς ότι η Ελλάδα θα έχανε από τέτοια αλλαγή».
Κλείνοντας την συνέντευξη του ο Γερμανός καθηγητής και σύμβουλος του υπουργείο των Οικονομικών της Γερμανίας εκφράζει την απαισιοδοξία του για την Ελλάδα.
«Δεν είµαι πολύ αισιόδοξος. Ο κίνδυνος να φύγει η µια ή η άλλη χώρα από την ευρωζώνη είναι υπαρκτός. Αυτό δεν µπορώ να το αποκλείσω για την Ελλάδα. Ελπίζω µόνο να µη συµβεί».
«Ο µεγάλος κίνδυνος είναι µια αλυσιδωτή αντίδραση. Οι άνθρωποι σε άλλες προβληµατικές χώρες θα µπορούσαν να φοβηθούν ότι και οι δικές τους κυβερνήσεις θα επέλεγαν τη λύση της εξόδου. Σε τέτοια περίπτωση θα έκαναν επιδροµή στις τράπεζες για να σηκώσουν τις καταθέσεις τους. Θα προέκυπταν απειλές, µπροστά στις οποίες οι σηµερινές διαµαρτυρίες είναι παιχνιδάκια».
Σε σχετική ερώτηση για την άποψη του πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργο Προβόπουλο, ότι έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ισοδυναμούσε με την κόλαση, απαντά:
«Το “κόλαση” είναι κάπως υπερβολικό, αλλά η έξοδος δεν θα ήταν η σωστή επιλογή για την Ελλάδα. Οι ζηµιές της θα ήταν πολύ µεγαλύτερες από τα κόστη παραµονής. Καταστροφή πάντως δεν θα ήταν..».
«Θα µπορούσε να ήταν καταστροφή για µια σειρά λόγους. Κατ’ αρχάς, επειδή θα προκαλούσε βραχυπρόθεσµα τη φυγή του κεφαλαίου και την επιδείνωση της κρίσης. Αλλά και µακροπρόθεσµα θα δηµιουργούσε πρόβληµα. Η ανταγωνιστικότητα στον µισθολογικό τοµέα θα επανερχόταν, όµως πολλοί διεθνείς επενδυτές θα ερµήνευαν την έξοδο ως αποχαιρετισµό από το σχέδιο του οικονοµικού και διοικητικού εκσυγχρονισµού της Ελλάδας. Κι αυτό θα είχε πολύ αρνητικές επιπτώσεις».
Στη ερώτηση αν φτάνει το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους προς τους ιδιώτες επενδυτές κατά 50%, ή πρέπει να ανέβει το ποσοστό στο 70% ή και 80%, απαντά με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν φτάνει και συνεχίζει: «Το ποσοστό αυτό συνοδευόταν από την ιδέα ότι θα ήταν συνδεδεμένο µε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας, που θα µείωνε το συσσωρεμένο χρέος στο 120% του ετήσιου ακαθάριστου εθνικού εισοδήµατος το 2020. Όμως η μείωση αυτή δεν είναι επαρκής. 120% είχαµε και στην αρχή της κρίσης. Η μείωση πρέπει να είναι λοιπόν μεγαλύτερη από 50%».
Για το αν η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας αναφέρει χαρακτηριστικά
«..Η Ελλάδα είναι κατά τη γνώµη µου ήδη χρεοκοπημένη. Και η δήθεν εθελούσια συμμετοχή δεν ήταν πραγματικά εθελούσια, οι δανειστές εξαναγκάστηκαν σε αυτήν. Αυτό προκάλεσε μεγάλη ανασφάλεια…. . Νοµίζω ότι το καλύτερο θα ήταν να πει κανείς ειλικρινά ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν µπορεί να εξοφλήσει τα χρέη της. Έτσι θα µπορούσε να γίνει καλύτερος διακανονισµός».
Κλείνοντας κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο νομικό καθεστώς των νέων ομολόγων και λέει: «Αυτό είναι θέµα διαπραγµάτευσης. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική κυριαρχία έχει υποστεί σηµαντικό περιορισµό σε αυτή τη διαδικασία. Αυτό άρχισε ήδη µε την τρόικα, η οποία υπαγορεύει τη θέλησή της στους έλληνες πολιτικούς. Το ερώτηµα είναι τι πρακτικές επιπτώσεις έχει µια τέτοια υπαγωγή των οµολόγων υπό το βρετανικό δίκαιο. Μια από αυτές θα µπορούσε να είναι ότι η Ελλάδα δεν θα µπορεί να επιβάλλει µονοµερώς ένα κούρεµα, ή ότι µπορεί να το επιβάλλει µόνο αν αποδεχθεί το ενδεχόµενο να κατασχεθούν περιουσιακά της στοιχεία στο εξωτερικό».
Η Ελλάδα θα έβγαινε πάντως αποδυναμωμένη από τυχόν αλλαγή του νομικού καθεστώτος...
«Αυτό δεν είναι τελείως ξεκάθαρο. Οι τόκοι που θα πληρώνει η Ελλάδα για οµόλογα που θα βρίσκονται υπό βρετανικό δίκαιο θα είναι χαµηλότεροι από εκείνους για εκείνα υπό ελληνικό. Είναι δύσκολο λοιπόν να πει κανείς ότι η Ελλάδα θα έχανε από τέτοια αλλαγή».
Κλείνοντας την συνέντευξη του ο Γερμανός καθηγητής και σύμβουλος του υπουργείο των Οικονομικών της Γερμανίας εκφράζει την απαισιοδοξία του για την Ελλάδα.
«Δεν είµαι πολύ αισιόδοξος. Ο κίνδυνος να φύγει η µια ή η άλλη χώρα από την ευρωζώνη είναι υπαρκτός. Αυτό δεν µπορώ να το αποκλείσω για την Ελλάδα. Ελπίζω µόνο να µη συµβεί».
«Ο µεγάλος κίνδυνος είναι µια αλυσιδωτή αντίδραση. Οι άνθρωποι σε άλλες προβληµατικές χώρες θα µπορούσαν να φοβηθούν ότι και οι δικές τους κυβερνήσεις θα επέλεγαν τη λύση της εξόδου. Σε τέτοια περίπτωση θα έκαναν επιδροµή στις τράπεζες για να σηκώσουν τις καταθέσεις τους. Θα προέκυπταν απειλές, µπροστά στις οποίες οι σηµερινές διαµαρτυρίες είναι παιχνιδάκια».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου