Του Γ. Χαρβαλιά
Μόνο…προδιαγεγραμμένη δεν πρέπει να θεωρείται η κατάληξη του εγχειρήματος ανταλλαγής ομολόγων, γνωστότερου ως PSI, μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ιδιωτών κατόχων. Γιά τον λόγο αυτό άλλωστε και παρά τους πανηγυρισμούς του υπουργού οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου, οι εταίροι αρνήθηκαν να υπογράψουν το σύνολο της βοήθειας που περιλαμβάνει το δεύτερο πακέτο διάσωσης και αρκέστηκαν περίπου στα μισά, που είναι απαραίτητα για να προχωρήσει το «κούρεμα» των ομολόγων.
Κάποιοι, πάλι από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, βιάστηκαν να χαρούν γιατί το αρμόδιο όργανο «διαιτησίας» που κρίνει αν πληρούνται οι προυποθέσεις για την πληρωμή των «ασφάλιστρων κινδύνου» (CDS), η περιβόητη ISDA(International Swaps and Derivatives Association), αποφάνθηκε αρνητικά σε σχετικό αίτημα ανεξάρτητου fund για την περίπτωση της Ελλάδας. Ομως αυτός ο εφησυχασμός είναι το λιγότερο βλακώδης, δεδομένου ότι δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση σε αυτό το στάδιο (δηλαδή πριν αρχίσει καν η διαδικασία του PSI !) να πυροδοτηθούν τα CDS.
Η ΙSDA ρωτήθηκε αφενός σε σχέση με την διακριτική συμπεριφορά εις όφελος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, τα ομόλογα της οποίας, όπως αποκαλύψαμε την περασμένη εβδομάδα, απέφυγαν το «κούρεμα», χάρις σε μυστική συμφωνία Ντράγκι-Παπαδήμου για την ανταλλαγή τους. Επιπλέον ζητήθηκε η τοποθέτηση του διεθνούς οργάνου στο γεγονός της έγκρισης νομοθετικού πλαισίου από την ελληνική βουλή για ενδεχόμενη επιβολή «ρήτρας συλλογικής δράσης»(collective action clause).
Όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, στην περίπτωση της ΕΚΤ, η ISDA, όπως άλλωστε και οι περισσότερες μεγάλες ξένες τράπεζες που μετέχουν στο διοικητικό της συμβούλιο, έκανε τα στραβά μάτια. Για τις ρήτρες συλλογικής δράσης δε, ορθά απάντησε ότι στο βαθμό που έχουν νομοθετηθεί, αλλά δεν έχουν εφαρμοστεί, δεν επηρεάζουν τον εθελοντικό χαρακτήρα του PSI.
Οι ρήτρες όμως θα ενεργοποιηθούν και ασφαλώς θα υπάρξει πιστωτικό γεγονός που θα πυροδοτήσει την πληρωμή ασφαλίστρων κινδύνου. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Για τους εξής απλούς λόγους:
Βάσει των υποθέσεων και των παραδοχών πάνω στις οποίες βασίζεται το (εν πολλοίς αυθαίρετο) συμπέρασμα ότι το 2020 το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 120% του ΑΕΠ, προεξοφλείται συμμετοχή στο PSI, άνω του 95%!!! Εξ ορισμού αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί γιατί ο Νταλάρα και η παρέα του ελέγχουν μόλις το 60-65% των ομολογιούχων. Επιπλέον ένα 7% των ιδιωτών κατέχει ελληνικά ομόλογα που υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο, συνεπώς δεν έχει κανένα λόγο να συμμετάσχει στο PSI, αφού γνωρίζει ότι μπορεί να στραφεί νομικά κατά του ελληνικού κράτους (σ.σ. να γιατί λέμε ότι τα νέα «κουρεμένα» ομόλογα που θα δοθούν και θα υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο, δεν θα μπορούν ποτέ στο μέλλον να…ξανακουρευτούν).
Το ερώτημα επομένως δεν είναι αν θα εφαρμοστούν τελικά οι ρήτρες και θα πληρωθούν τα CDS, αλλά αν θα καταφέρει το ελληνικό δημόσιο να προσελκύσει σε αρχικό στάδιο, πάνω από το 66,6% των ομολογιούχων ώστε να επιβάλει συλλογική συμμόρφωση και να αποφύγει το ναυάγιο του εγχειρήματος με ότι αυτό συνεπάγεται…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου