Αποδεχόμαστε τη χρεοκοπία των ανθρώπων για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία των αριθμών.

Επιλέξαμε τα αναπαράγουμε μέρος, ενός πολύ ενδιαφέροντος και επίκαιρου άρθρου, σχετικά με την πορεία των δύο  «αριστερών ;;;» κυβερνητικών κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην  σαββατιάτικη έκδοση της «Εφημερίδας Των Συντακτών» με τον τίτλο: «Οι αριστερές συνιστώσες της Δεξιάς» και το υπογράφει ο καταξιωμένος δημοσιογράφος και πολιτικός  αναλυτής Τάσος  Παπάς. Συγκεκριμένα αναφέρει:

« ... Προφανώς και το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ θεωρούν δευτερεύουσας σημασίας το γεγονός ότι μεθοδικά στήνεται ένα αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας της δημόσιας ζωής, ότι τα θεσμικά όργανα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα (υπουργικό συμβούλιο) ή φασκιώνονται με το πρόσχημα των έκτακτων συνθηκών (Βουλή), ούτε φαίνεται να ανησυχούν που με τις πολιτικές που εφαρμόζονται δημιουργούνται τετελεσμένα.

Είναι συνεργοί σε μια διαδικασία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι μια κοινωνία καθημαγμένη χωρίς αντίβαρα. Γιατί εκεί θα οδηγήσουν η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η δραματική μείωση των εισοδημάτων των φτωχών και των μεσαίων στρωμάτων, η κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, η άνευ όρων υποταγή στις επιθυμίες των ισχυρών του χρήματος, η συκοφάντηση κάθε κινητοποίησης ως δυνάμει τρομοκρατικής πράξης.

Αυτό που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν είναι ότι μπροστά στα μάτια μας δεν διαλύεται το πελατειακό κράτος, η παρασιτική οικονομία και η φαύλη κομματοκρατία, όπως ισχυρίζονται οι θεωρητικοί του μονόδρομου. Σαρώνονται τα δίκτυα πρόνοιας, ο παραγωγικός ιστός της χώρας, οι μηχανισμοί προστασίας της εργασίας, οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί.

Αυτά είναι πια κοινός τόπος. Το επισημαίνουν πολιτικοί και σχολιαστές υπεράνω υποψίας για ροπή προς τον αριστερό ριζοσπαστισμό…» και συνεχίζει ο Τ. Παππάς: «  … Είναι αντίφαση εν τοις όροις, κόμματα που δηλώνουν αριστερά να ανέχονται αυτή την πολιτική ανατροπής των δημοκρατικών κεκτημένων με το επιχείρημα ότι έτσι σώζεται η πατρίδα. Μας καλούν, μ” άλλα λόγια, να αποδεχθούμε αδιαμαρτύρητα τη χρεοκοπία των ανθρώπων για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία των αριθμών.

Αυτή όμως δεν μπορεί να είναι η Αριστερά, ούτε καν στη συμβιβασμένη εκδοχή της. Για την Αριστερά το προέχον είναι το «κοινωνικό ζήτημα». Στο λεξιλόγιο και στο πρόγραμμα δράσης της υπάρχουν και τίθενται προς διεκδίκηση η κοινωνική δικαιοσύνη, η αναδιανομή του πλούτου, οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ προτιμούν να εκτοξεύουν αυστηρές συστάσεις στα συνδικάτα, να κάνουν εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση στους χειμαζόμενους πολίτες, να καταπίνουν αμάσητη τη στρατηγική της έντασης που εκπορεύεται από το ακροδεξιό επικοινωνιακό επιτελείο της Δεξιάς και να βολεύονται με τον ρόλο της «αριστερής συνιστώσας» της κυβέρνησης που τους έχει παραχωρήσει ο πρωθιερέας της …».