Γράφει ο Ρεπόρτερ
Για ακόμη φορά ο αρθρογράφος της The Wall Street Journal (WSJ) Simon Nixon, επιτίθεται έντονα στην ελληνική κυβέρνηση, σημειώνοντας πως τρεις μήνες από την ημέρα
που ο Τσίπρας οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές και έξι εβδομάδες από τότε που
ανέλαβε τα ηνία της χώρας, κατέστρεψε την ελληνική οικονομία, διέκοψε την
ανάκαμψη, τα φορολογικά έσοδα μειώθηκαν περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο ευρώ
σε σχέση με τις προβλέψεις του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου, οι τράπεζες
άδειασαν από καταθέσεις (πάνω από 20 δις ευρώ), τα όρια δανεισμού ανέβηκαν και
οι επενδύσεις «πάγωσαν» και από στιγμή σε στιγμή η χώρα μπορεί να ξεμείνει από
χρήματα, τονίζει.
Όπως σχολιάζει, «κανείς δεν ξέρει πότε μπορεί να συμβεί αυτό, καθώς η Αθήνα
αρνείται να επιτρέψει στους αξιωματούχους της Ευρωζώνης να μελετήσουν τα βιβλία
της. Κάποιοι λένε πως ούτε ο Βαρουφάκης γνωρίζει ποια είναι η πραγματική
εικόνα. Πλέον η Ευρωζώνη ελάχιστα εμπιστεύεται τα λόγια του, καθώς έχει φθαρεί
η αξιοπιστία του». Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ πρόσφατα εμφανίστηκε ανήσυχος επειδή
έχει χαθεί πάρα πολύς χρόνος. Η λίστα Βαρουφάκη με τις προτεινόμενες
μεταρρυθμίσεις έγινε δεκτή με γέλια –και ειδικά το σημείο που είχε να κάνει με
τους ιδιώτες εφοριακούς. Κι όλα αυτά από μια κυβέρνηση που προετοιμαζόταν εδώ
και τρία χρόνια να ανέλθει στην εξουσία και είχε ως προτεραιότητες την πάταξη
της φοροδιαφυγής και το να διώξει τους ολιγάρχες. Η λίστα της κυβέρνησης
δείχνει πως δεν έχει βάθος και ότι έχει ξεμείνει από ιδέες. Στην
πραγματικότητα, η Αθήνα φαίνεται να έχει μόνο μια επιτακτική ιδέα: να αναγκάσει
την Ευρωζώνη να προσφέρει στην Ελλάδα μετρητά άνευ όρων.
Ομοίως, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μπορεί να καταβάλει μετρητά στην
Ελλάδα χωρίς ένα συμφωνημένο πρόγραμμα διάσωσης που θα βασίζεται σε μια
αξιόπιστη ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους. Ήδη, έχει δανείσει την Ελλάδα με
πολλαπλάσια χρήματα από την καθιερωμένη ποσόστωση που έχει για τις φτωχές
χώρες. Επομένως αν το ΔΝΤ αρνείται να δανείσει, ποια χώρα θα συμφωνήσει να
δώσει χρήματα;
Σε σχέση με το 2012 που ο κίνδυνος μετάδοσης ήταν μεγάλος, τώρα δεν υπάρχει
τέτοιο ζήτημα, αναφέρει ο Νίξον. Η
Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία που κινδύνευαν, τώρα ανήκουν στις χώρες
που αναπτύσσονται γοργά, μειώνουν την ανεργία, προσελκύουν επενδύσεις και τα
ομόλογά τους κινούνται σε πολύ καλά επίπεδα. Οι αγορές θα αντιδράσουν αρνητικά
αν υπάρχει μια συμφωνία που θα δίνει το δικαίωμα και σε άλλα ριζοσπαστικά
κόμματα να διεκδικήσουν ανάλογη αντιμετώπιση στο μέλλον. «Άλλωστε οι
οικονομικές επιπτώσεις των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ειδωθούν και στη
Βενεζουέλα, από όπου το συγκεκριμένο κόμμα παίρνει έμπνευση. Είναι η χώρα που
οι κάτοικοί της δεν έχουν ούτε χαρτί τουαλέτας» σχολιάζει δηκτικά ο
αρθρογράφος.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όλοι αδιαφορούν για τους κινδύνους ενός Grexit.
Αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη φύση των πολιτικών αντιδράσεων σε όλη
την Ευρώπη, έτσι όπως θα προκύψουν από μια πιθανή κατάρρευση της ελληνικής
οικονομίας. Κανείς δεν θέλει να βρεθεί αντιμέτωπος με μια πλήρη άνθηση της
ανθρωπιστικής κρίσης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια ελληνική έξοδος
θα δημιουργούσε τεράστιες προκλήσεις. Οι περισσότεροι φορείς χάραξης πολιτικής
της ευρωζώνης παραμένουν προσκολλημένοι στην ελπίδα ότι η Αθήνα θα τηρήσει,
τελικά, τους κανόνες της ευρωζώνης και θα παραμείνει στην νομισματική ένωση.
Ωστόσο, η απόφαση αυτή δεν είναι πλέον στα χέρια της ευρωζώνης. Εάν η Ελλάδα
παραμείνει μέλος, δύο πράγματα μπορεί να συμβούν: είτε ο Τσίπρας θα πρέπει να
αποκηρύξει πολλές από τις προεκλογικές του υποσχέσεις, είτε η Ελλάδα θα πρέπει
να αποκηρύξει τον Τσίπρα. Αυτή τη στιγμή, κανένα από αυτά δεν φαίνεται πιθανό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου