Προσφυγικός νόμος - κυβέρνηση και αντιπολίτευση

Του Γ. Προκοπάκη 


Για να λειτουργήσει η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, η Ελλάδα χρειάζεται να κάνει μερικά πράγματα:
1. Να μπορεί να καταγράφει και ταυτοποιεί τους πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες.
2. Έχει λυθεί το ζήτημα "ασφαλής χώρα η Τουρκία".
3. Να συμφωνείται η ταυτότητα και ο αριθμός των παράτυπων μεταναστών με τους εκπροσώπους της Τουρκίας στα νησιά.
4. Να κρατεί υπό έλεγχο τόσο τους παράτυπους μετανάστες όσο και τους πρόσφυγες ώστε να μπορεί να επαναπροωθηθούν. 
5. Να ξεκαθαρίσει τι θα κάνει με τους μη Σύρους πρόσφυγες (κυρίως Αφγανούς και Ιρακινούς)
6. Να επιταχύνει τη διαδικασία παροχής ασύλου στους αιτουμένους.
7. Να ξεκαθαρίσει το νομικό καθεστώς δραστηριοποίησης των ειδικών, εμπειρογνωμόνων και ελεγκτών που θα ενσωματωθούν στις ενιαίες λειτουργίες.

Για τα 1, 4, 6 απαιτείται η ανάπτυξη υποδομών και η στελέχωσή τους.
Διαβάζω το σχέδιο νόμου και, πλην προσλήψεων (για τη στελέχωση), δεν βλέπω να επιχειρείται η επίλυση ουδενός από τα ζητήματα. Τα πάντα παραπέμπονται σε μελλοντικές αποφάσεις.
Επί ποίου θέματος καλείται η Βουλή να ψηφίσει; Ποιά στάση πρέπει να κρατήσει η αντιπολίτευση;
Διαβάζω πως το Ποτάμι, λέει, έκανε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση, κατέληξε όμως να δηλώσει πως θα ψηφίσει "για να μην έχουν να λένε οι Τούρκοι". Ας τους πει κάποιος, μέχρις ότου καταφέρει η ελληνική πλευρά να λύσει τα παραπάνω (και πολλά άλλα), όχι μόνο οι Τούρκοι αλλά οι πάντες θάχουν να λένε.
Ανεξαρτήτως όλων των πρακτικών και διαχειριστικών ζητημάτων - και πριν απ' αυτά - η Ελλάδα έχει να πιεί ένα πικρό ποτήρι. Το ποτήρι της, αντίθετα με τη θέλησή τους, επαναπροώθησης των πάντων. Πιθανότατα κατά παράβαση διεθνών συνθηκών. Αυτό που οφείλει να κάνει το πολιτικό σύστημα είναι να τοποθετηθεί απερίφραστα απέναντι στο ζήτημα. Στην όποια απόφαση να συναινέσει, αναγνωρίζοντας τα προβλήματα που ανακύπτουν. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο ανθρωπισμός δεν μπορεί να είναι μόνο ρητορική. Όποια κατάληξη στο ζήτημα θα είναι επώδυνη. Ας σταθούν απέναντι στο ζήτημα.


Σχόλια